Fanfiction #4: A Day to REMEMBER: Best Birthday Gift Ever

Best Birthday Gift Ever

By: Gille Manalo (Aiishi Rynn)

Your name: Gille Manalo 

Your short Birthday greetings to HEY Say JUMP or to Ryosuke Yamada: Hello Yama-chan! otanjoubi omedetou~ more projects to come. :)) Take care always. :))

Properly credit to: Ryosuke Yamada PH and author

Ryosuke’s POV (1^st Person Point of View)

Hay. Kapagod ‘tong araw na’to. Pero masaya kasi madaming foods na inihanda kanina ang JUMP. Thanks to them. HAHA. Nabusog ako. At tumaba na naman. Halata na sa mukha. :3

Heto na kami ni Yutti pauwi na. Sakay na kaming dalawa sa train. Siya nakaupo inunahan ako eh. :/ Ako namn nakatayo. Nakakangalay. Para daw naman tumangkad ako at maabot ko na siya. Tss.

Nang may biglang babaeng tumabi sa akin. Ewan ko ba pero parang may nagsasabi sa akin na tingnan ko daw siya. Then boom! Biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Nakakabakla naman to. :3 ang kapogian ko. Huhu. *dugs dugs* Hindi ko alam ang gagawin ko. Napatitig nalang ako sa kanya.

“Yo Ryosuke kun! “ She smiled at me. I missed her smile.

“Ah… Eh… Jelly chan?” Nag-aalangang tanong ko.

“Ako nga! Ohisashiburi dane.” Siya nga… Lalong bumilis at lumakas ang tibok ng puso ko.

“Nande koko ni iru no? Diba nasa Pilipinas ka na?” Tanong ko naman. Nakakapagtaka kasi.

“Mamaya mo malalaman ang sagot. *wink*” Sabi ko nga. :3

Ayun na nga, tumigil na ang train. Si Yutti mamaya pa bababa kaya nagpaalam na ako. Ay, pati pala itong katabi ko nagpaalam na din. Nagngitian pa sila. Tsk. Bigla niyang hinawakan ang kamay ko at hinigit na ako. Wala na akong nagawa kung hindi sumunod sa kanya.

“Teka, saan ba tayo pupunta?” bigla bigla nalang kasi.

“Magda-date tayo!” *dugs dugs* heto na naman si Mr. heartbeat.

“Tara sakay na tayo doon sa kotse! Bilis!” Kinaladkad na naman ako nitong babae na’to.

“Kuya alam mo na po kung saan tayo pupunta ha.” Teka, parang familiar sa akin yung driver…

“Yes Ma’am!” tapos… biglang nagwink sa akin si… Yabu kun? Waaaaahhh.

“Yama-chan relax ka lang. Haha.” Tsk. Sabay pa yung dalawa.

Parang familiar itong daan. Hmm. Habang nasa biyahe. Hindi ko maiwasang titigan si Jelly chan. Ang laki na ng pinagbago niya. Gumanda na din siya.

“Nandito na tayo. Baba na kayong dalawa. Yama-chan, basahin mo yan ha. Enjoy.” Hmm. Letter? Mamaya ko na lang babasahin.

“Arigatou Yabu-kun.” Sabi namin.

Woooaaaahhh. Natsukashii na… nandito kami ngayon sa pinasukan naming Senior High School.

“Tara pasok tayo.” Kinaladkad na naman ako. :3

“Teka, anong ginagawa natin dito?” Gabi na eh. Nakakapasok pa pala dito kahit gabi na.

“Babalikan natin ang mga memories natin dito.” At. O.o omo… bigla niya akong niyakap. Tapos bigla din namang kumalas.

“Tara na sa rooftop!” At ano pa nga ba, edi kinaladkad na naman ako.

“Ano nagustuhan mo ba?” Omo. O.o ang daming foods. *o*

“Alam ko naman kasing iyan ang makakapagpaligaya sayo. HAHA.”

“Waaaaaahh… Arigatou ne. *0* “ Grabe ang saya naman ng araw na to. Ang daming pagkain. Haha.

“At siyempre mawawala ba to…” O.o uwaaaaaaahhh. Ang daming pictures. Puro kaming dalawa lang… Ang sarap namang titigan ng mga pictures. Throwback. Speechless ako.

“Tara doon muna tayo.” Sumunod na lang ulit ako.

“Gomen kung hindi ako nakapagpaalam sayo noon. Hindi ko kasi alam ang sasabihin ko. Baka kasi hindi ako matuloy sa pag-alis pag nakita pa kita.”

“Ano ka ba wala na yun. Almost 5 years na din ang nakakalipas. Alam ko naman na hindi mo yun sinadya. Paano ka nga pala nakauwi dito?” Actually kanina ko pa iyan iniisip.

“Basahin mo nalang yung sulat.” Ay, oo nga pala. Tsk may sticker pa ng mukha ko. Haha.

Dear Yamachan,

 Otanjoubi omedetou! Si Jelly chan ang surprise namin sayo. Hinanap pa talaga namin iyan sa Pilipinas. Kami ang gumastos kaya may utang ka pa sa amin. Haha. Dejoke lang. XD Alam naman naming siya lang ang makapagpapasaya sayo. Ang first love mo. Enjoy your night with her. J

From: Hey! Say! JUMP members

Napanganga naman ako doon. Napagaya na ako kay Daichan. Haha.

“Pasalamat ka sa kanila. Dahil kung hindi dahil sa JUMP hindi ako uuwi dito at wala ako dito.”

“Oo na. Salamat na rin sayo.” Niyakap ko siya. Grabe namiss ko siya. Si Mr. heartbeat nagwawala na naman.

“Alam mo ba na hindi buo ang araw ko pag hindi kita naaasar sa classroom? Lalo na pag nakain tayo.” Sabi naman niya. Haha. Oo nga naman. Lagi nalang akong inasar nito.

“Wag mo na nga ipaalala iyan. Yakapin mo nalang din ako oh. Unfair.” Sabay pout ko. Kaso hindi niya kita. Haha. Sana ramdam niya. XD

Yiieee… Sumunod naman itong maitim na to. HAHA.

“Ganito na lang ba tayo?” tanong naman niya. Nahihiya na siguro. Ang cute. Haha.

“Oo. Haha. Namiss kita eh.” Sagot ko naman. Hindi na siya umimik.

“Ang daya mo naman kasi. Ayaw mo hawakan ang kamay ko noong nagpapractice tayo ng folkdance.” Oh. I still remember that.

“Eh kasi naman nahihiya ako noon. Kalimutan mo na nga yun. Basta ang mahalaga magkayakap na tayo ngayon. Higit pa sa magkahawak kamay.” Yun oh! Success. Haha. Kinilig sya.  Gwapo ko talaga.

“ Naaalala mo noong lagi tayong nagpapataasan ng scores sa exams? Lagi tayong pantay. Tsk.” Oo nga naman…

“Haha. Walang mas matalino sa atin eh.” Totoo naman yung sabi ko. LOL

“Alam mo ba dapat bago ako umalis, magcoconfess na dapat ako sayo ng feelings ko. Kaso natakot ako na baka ireject mo lang ako.” What? O.o Bakit hindi niya ginawa? :3

“Gagawin ko din yun dapat kaso same reason natakot din ako.”

“Thanks to other JUMP kasi nalaman ko yung feelings mo para sa akin. Bwahaha.” Tss. Thanks na din sa kanila.

“Oo na. Ako na ang torpe.” Kumalas na ako sa yakap.

“Kahit anong gawin ko ikaw pa rin ang tinitibok nito.” Pagtatapat ko naman sa kanya.

“Ako din naman. Akala ko crush lang kita pero higit pa pala.” Sagot naman niya sa akin.

“Aishiteru yo Jelly-chan. J” She blushed. Ang cute…

“Atashi mo aishiteru yo Ryosuke kun. J” Feel ko ako naman ang nagblush. >///<

Then I kissed her forehead.

“First love never dies!” sabay pa naming sabi. Ang saya saya naman.

This is the BEST BIRTHDAY GIFT EVER.

THE END