Fanfiction: Unknown title [Valentines Project]

Author: Marielle Estrella

Properly credit to the author and RYPH 

Kung di lang talaga exams ko ngayon, di talaga ako papasok

Kung pwede lang talaga

TT_TT

Ito pa naman ang PINAKA AYAW kong araw

Di pa ako nakakapasok ng campus nang…..

“Umm……Happy valentine’s day” sabi ni boy sabay bigay ng human size na stuff toy

“thank you” nagblush naman yung girl

“uyyy!!!!

yihee~

hyuu~ hyuu~” kantyaw ng mga kaibigan nila

Pero para sakin na isinusumpa ang araw na to……

YUCK!!

EWW!!!!

Ang ko-korny!!!!!

Kimoi~

Di ba sila nandidiri  sa ginagawa nila??

Dali-dali naman akong pumasok na at nagulat sa mga nakita ko sa campus

Puro mga stall na may mga hart hart na design ang naka display sa loob

EWWW~

Pati ba naman atchara binebenta nila???

Nakalagay pa sa heart-shaped na lalagyan with matching red ribbon na pantali

Ba naman oh!

Kailangan na yata silang pagsabihan ng Brother President ng uni at nakakaEWAN talaga ang nangyayari dito

Sa library na lang kaya ako pumunta para makaiwas sa mga nakakaYUCK na scenery dito

Papunta na ako sa library at napadaan sa college plaza

Pati ba naman dito???

May mga naglalambingan na mga KAMBING

Ugh!

Yung iba holding hands pa

KADIRE NA TALAGA!!!!

Sana nagdala talaga ako ng spray para itaboy ang mga peste na mga insektong nakapula na to

Pero ito yung nakita ko na pinakaMALALA sa lahat

Photobooth para sa mga LABERS

The eff!!!

Ang korny!!!

I forgot to introduce myself

I’m Marielle Estrella. 18 years of age. 2^nd year college student.Bitter man sa iyong paningin pero may tamis na di mo aakalain. Ang korny ko shete. Nahahawaan na yata ako sa mga pesteng nasa paligid ko. Dali-dali akong pumunta sa library at pumunta sa fave spot ko dun. Sa isang madilim na sulok sa 3^rd floor, dun ang paraiso ko. Walang pupunta na estudyante dun dahil may rumor ghost na palagi daw pumupunta dito. Wala naman akong may nakikita e. Gawa-gawa lang yun ng iba. Sa tambayan kong yun, merong desk at upuan. Yung type ng desk na pwede itago sa ilalim yung ibang gamit.

Papunta na ako sa tambayan ko ng may napuna ako.

May taong nakaupo sa chair ko. Well, di naman talaga akin yun. May sinusulat yata siya.Diko makita ang mukha coz may face mask siya. May sakit ba siya? Kawawa naman.

Then may nagtext yata sa kanya at dali-dali niyang linigpit ang gamit niya. Nung tumayo na siya sa kinauupuan niya, nainggit ako bigla sa height niya. Sana binayayaan din ako ni Lord ng height kahit konti lang.

Papaalis na siya ng pumunta naman ako kung nasaan siya, ng biglang nagkabangaan kami.

“Sorry” sabay naming sinambit

Agad naman siyang umalis.May pupuntahan yata.

Papunta na ako sa chair ng may napansin ako sa desk. May notebook dun. Naiwan niya siguro sa pagmamadali.

Agad ko namang binuksan ang laman ng notebook. Mga draft sketches ang nakita ko. Yung sa 1^st page is a flower garden. Then may nakita ako na dance studio na may mga dancers yata na nagprapractice, mga inorder niya sa isang coffee shop, multi-colored na suit na parang nag gliglitter na sinusuot na nagpeperform on stage, airial view ng mountains and cities pag gabi. Kahit na drafts pa lang to pero maganda na.

Siguro may sakit yung lalaking yun at sa pagdodrawing niya lang na e-express ang gusto niyang gawin. 

Dahil siguro na touch ako sa drinawing niya, naglagay ako ng sticky note sa notebook.

“Sorry at pinakialaman ko to. Pero ang ganda talaga ng drawings mo. Dito din ako palaging pumupunta kung gusto ko mapag-isa sa mundo. I-shi-share ko sayo ang lugar na to. I can be your friend if you want.

PS: ako yung nakabunggo mo nung valentine’s day

-ME”

Yung ME, initials yan ng name ko…….Marielle Estrella. Cool right. Kaya love na love ko talaga ang nagbigay ng pangalan ko

At nilagay ko ulit yun kung san ko yun natagpuan. Medyo linagay ko siya sa di madaling makita o makuha ng iba.

The next day, hinanap ko if andun pa ang notebook at nandun pa rin siya. Di pa siguro niya nakukuha ang notebook niya.  Baka busy siya sa major subjects niya. Ako nga halos mamatay na sa mga requirements ko sa mga major at feeling majors na subjects siya pa kaya na parang sakitin pa.

A week passes by at di pa din niya nakukuha ang notebook. Until one day, Na notice ko na nag iba yung position ng notebook. Linagay ko kasi siya sa right side sa ilalim ng desk at ngayon nasa left side na.

Agad kong binuklat ang notebook if may note na naiwan for me. Di ako nagkamali

“Pasensya ka na at nabangga kita nung isang araw. Di ko yun sinasadya. Nagmamadali kasi ako. Thank you sa pag appreciate sa mga drawings ko na parang ewan. Out of the blue ko lang to ginawa. Honestly, wala akong friends dito sa uni coz minsan lang ako pumapasok due to some personal things. Gusto din kita maging friend. Is it okay with you? Pagpasensyahan mo na lang ako at baka matagalan ako magreply.

PS: para mas exciting we will use codenames para masaya ^^

-K”

Akala ko medyo boring siyang kausap. Mukhang exciting to.May codenames pa tong nalalaman. Sumakay naman ako sa trip niya.

“Sige bah. Basta promise me na di ka magsisinungaling. Na everything na sasabihin mo, totoo lahat. Ayoko kasi sa lahat yung niloloko ako.

-ME”

“Oo ba. Sino bang gusto na pagsinungalingan siya ng iba. Para siguro magkakilala tayo we’ll introduce ourself with each other pero di natin sasabihin real names natin para exciting.

I’m already 23 years old. Di ko sasabihin course ko para di mo malaman kung sino ako (blee~) youngest sa bahay at medyo spoiled (cute kasi e). Kaw naman

-K”

Yung totoo……..grade schooler ba ang kausap ko?

“seriously, 23 ka na ba talaga o nagkakamali ka lang. Isip bata ka kung mag-isip.

At di ko din sasabihin course ko para quits diba. Youngest din ako. Dalawa lang kami ni ate. Come to think of it, magka-age pala kayo. I-reto kita sa kanya gusto mo? Pero sure naman akong di ka type ni Ate e. di siya mahilig sa isip-bata (bwahahaha!!)

-ME”

“ayoko yung nirereto ako sa iba. Lalo na sa di ko pa kilala. Sure akong magkaugali kayong dalawa ng ate mo kaya wag na lang.

-K”

“Napakajudgemental naman neto.Ano ba type mong babae tol???

-ME”

“Ang gusto ko kasi, yung simple lang, wala masyadong arte sa katawan, matalino, mabait, maasikaso, marunong magluto at higit sa lahat, MAHAL KO. Ikaw??

At bakit may “tol” ka pa na nalalaman dyan. Sabihin mo sakin.Tomboy ka ba?

-K”

“Ako TOMBOY?? Di noh. FYI, 101% babae po ako.

Ang gusto konaman sa lalake e yung mabait, maalaga, maasahan, responsible, at syempre MAHAL DIN AKO.

Ako naman yung magtatanong. Ba’t minsan ka lang pumapasok sa uni??? confidential??

-ME”

“ Ayokong sagutin ang tanong mo dahil alam kong magsisinungaling lang ako. (sorry). Ayaw mo namang magsinungaling ako diba?

Ako na lang ulet yung magtatanong. Mahilig ka ba sa mga boy group??

-K”

Ba’t kaya di niya masabi sakin. Ayaw niya lang sigurong kaawaan siya. Sabagay, kahit ako naman nasa kalagayan niya, ayoko yung kawaan lang ako at kakaibiganin ako dahil naawa lang siya.

“Mas mabuti na lang na huwag mong sabihin kaysa naman magsinungaling ka. Good boy~ *pats your head*

Boy group??? Hmm…… wala e

Joke! Meron. Narinig mo na ba yung Hey! Say! Jump???

Sila yung fave boy group ko. Ang galing talaga .At  bilib talaga ako sa teamwork nila. All thanks saleadership ng YabuHika~

Ikaw???

Boy group or girl group?

Most likely girl group right???

Ikaw ha……*EVIL GRIN*

-ME”

“Hoy di ako ganyan ha. Porket lalake ako mahilig agad sa girl group. Ikaw naman ngayon ang judgemental sating dalawa.

Narinig ko na yung hey say jump. Diba sila yung pinakabatang nakapagperform sa Tokyo Dome. At lahat ng singles nila nagtop sa Oricon both daily and weekly. Atsaka, ang cheesy ng term na YabuHika, san mo yan napulot??

-K”

“Di naman obvious na fan ka nila noh? Bihira naman makahanap ng fanboy nila. O baka bakla ka??

Federasyon!!!!

Bet ko kasi ang YabuHika e. walang basagan ng trip men!

Sino fave OTP mo???

-ME”

“at tinawag mo ba naman akong bakla???

Di ako BAKLA.

Tsaka wala akong feel na OTP sa kanila. Sinong fave member mo sa kanila at bakit??

-K”

“Fave member??? Mahihirapan yata ako neto ha

Hmmm……………………………………………………..……si Yabu-kun

Fave ko siya coz I love his voice. It’s like an angel lalo na nung bata pa siya.

Nung una ko pa sila napanuod sa PV nila sa Super Delicate, siya yung tumatak sa isipan ko. Mas na amaze ako sa kanya sa 2012 concert nila nung nag perform sila ng Time. Sana nga lang tumigil na siya sa paninigarilyo. Masama yun sa katawan niya e lalo na sa boses niya. Recently kasi, nanotice ko na mukhang di na niya kaya yung matataas na notes at falsetto na ginagamit niya sa mga parts na yun.

Ikaw?

-ME”

“ para ka namang nanay niya. Tama ka naman e. Kung may chance na makausap mo siya o yung buong JUMP, anong sasabihin mo??

-K”

“If there will be a chance for me na makausap siya, sasabihin ko sa kanya na……No matter what will happen, don’t EVER FORGET that we, fans are here for THEM. At sana take good care of your health.

Ang drama ko!!!

Parang mabababasa talaga nila ‘to.

-ME”

Nagpatuloy ang KAKAIBANG communication naming dalawa.

Di naming namalayang naging malapit kami sa isa’t isa. Ang mga bagay na di ko masabi sa mga kaibigan ko o sa parents ko, Malaya kong nasasabi sa kanya. Di ko alam kung bakit pero yung feeling na you’re comfortable sa kanya. Though hindi ko pa talaga siya nakikita kahit once.

Madami-dami na din ang nalaman ko sa kanya. Meron pala siyang pet namga guppies. Nag eenjoy siyang pabitinin na pakainin yung mga guppies. Like, kukunin niya ang pet food at akmang pakakainin pero di niya pala bibigyan. He’s a total “S”.

Syempre may nalaman din siya about sakin. Di lang about sa Hey say jumpang  alam niya about sakin. Namentionko din kasi sa kanya ang fave flower ko, ang gumamela.

“ba’t gumamela fave flower mo??

Ang iba nga rose, carnation or daisy. Ba’t gumamela??

-K”

“kasi ang gumamela, it is the perfect example of a complete flower. Complete siya which means it can propagate on its own right??  I want to be like that. Na kahit di man siya pang mainstream o di masyado napapansin, pero may katangian na di mo aakalain.

Nosebleed ka dun noh???

-ME”

Kahit nahalos weekly yata ang pagrereply niya sakin, okay lang.

Ewan ko lang ha. Pero parang nag-eenjoy ako sa ginagawa naming to. Para kaming mga bata na nagtataguan pero alam naman kung nasan yung isa.

Pero noong nagsimula mag December, di na siya masyadong nakakapagreply.  Kung dati, 4 days yung pinakamatagal, ngayon, halos 1-2 weeks na lang siya kung makapag-reply.

Baka ayaw na niya yung ganitong set-up. Baka ayaw na niyang makipag-kaibigan sakin. Boring ba ako kausap???

*sigh*

Ngayon na napapalapit na siya sakin, pagkatapos eto pa yung nangyari

Yayayain ko pa sana siya na magkita kami this Christmas. Paano ko naman gagawin yun e yung last note niya sakin e nung Dec 19 pa.

May regalo pa naman akong knitted scarf para sa kanya. Sayang ang effort ko. Itatago ko na lang to.

At natapos ang taon ko ng di pa siya nakakausap ulet. Di kami nakapag-reply sa isa’t isa dahil walang pasok which means, sirado ang uni at di kami makakapunta sa secret place namin.

First day of school, agad akong pumunta sa library at tinungo ang lugar na yun.

Pagdating ko dun, may nakita akong maliit na kahon na may ribbon at may card sa tabi nito.

Agad kong binuksan ang laman ng card

“ uy…………..baka nagtatampo ka na sakin. Sorry at ngayon lang nagparamdam ang nilalang na ito.
Christmas gift ko para sayo yung nasa box. Magtatampo ako kungitatapon mo yan.

-K”

Siya pa talaga ang may lakas ng loob na magtampo huh.

Ako yung naghintay sa kanya ng halos 1 month pagkatapos siya pa yung magtatampo???

Bigla kong naalala ang box na regalo niya. Ano kaya yung laman nun??

Binuksanko naman agad ang box. Pagbukas ko, may nakita akong nakatuping papel.

Ang weird naman ng christmas gift niya.

Pagkabuklat ko ng papel, nagulat ako sa nakita ko.

Drawing ng picture ko habang nasa library.

Ang ganda ng pagkakagawa.

Natouch naman ako.

Ang unfair niya.

Nakitananiya ako ng ilang beses pero, di ko pa nakikita mukha niya.

Parang maiiyak ako na ewan. Pigil-pigilan mo yan Yel. Baka nandito pa siya sa paligid. Sabihin pa niyang iyakin ka.Bwisit talaga siya.

Nagreply ako sa message niya.

“ikaw pa talaga ang may ganang magtampo huh…..
alam mo bang nag-alala ako kung bakit ang tagal mong mag reply
pero dahil sa nagandahan ako sa drawing mo, apology accepted.
may regalo din ako sa’yo pero may kapalit

I WANT TO MEET YOU FACE-TO-FACE

-ME”

Di ko alam kung anong ire-react niya sa sinulat ko pero bahala na.

Anlabo naman kung ano kami. Pero honestly, may something ako sa kanya. Ewan ko ba kung bakit nahulog ako kahit di ko pa siya nakikita. Once ko pa lang siya nakita, naka-face mask pa. Nagayuma yata ako. LOL~

Pagkalipas ng ilang araw, natanggap ko ang reply niya

“ alam kong gusto mo na magkita tayo sa personal. Ako din naman. That’s why, let’s meet up.
January 31, sa may park malapit sa Uni. 8 o’clock. Hihintayin kita.

-K”

Uwaa~

It’s a date!!!!

Excited nako!!!!

Kailangan maganda ako. And I decided to confess to him that day. Baka kasi wala na akong chance na sabihin sa kanya ng harapan. Ayoko naman na via sticky note na lang ako. Gusto ko siya makilala di lang base sa sinasabi niya about sa sarili niya. I want to know the things he himself didn’t know yet. NapapaENGLISH yata ako ng wala sa oras.

At dumating na din ang araw na hinihintay ko, January 31, birthday ni ichiban ko na si YABU KOTA!!
at saka Chinese New year, may libreng tikoy at ampao sa mga tsinoy diyan.

Mukhang may nakakalimutan yata ako………………….

hmmmm………….ano kaya yun

Joke lang^^

Makakalimutan ko kaya ang DATE naming ni K?? Di kaya

8 o’clock ang usapan namin kaya nagising ako ng 4:30 ng umaga. Di halatang excited diba??

Halos isang oras din ako sa banyo. Para siguradong malinis ako ngayon at mabango. Naghanda na din ako ng bento for lunch naming mamaya.

EXCITED MUCH NA ME!!!!

Kyaa~

7: 53 am ng dumating ako sa park. Wala pa naman masyadong tao.Kaya naglakad-lakad muna ako.

9:54 na, wala pa siya. may nangyari ba sa kanya??? Antagal naman. Baka naman medyo napasarap ang tulog dahil nagcountdown siya kagabi for Chinese new year. Well, may choice ba ako? Edi hintay na lang ulet

1:38 na at di pa ako nakapaglunch.

Tagal naman niya.alam ba niyang bawal paghintayin ang mga kadate nila??

Buti na lang andito si manong sorbetero. Pasalamat siya, kung hindi, kanina pa siguro ako nagwala dito sa sobrang init atbagot sa paghihintay sa kanya.

May tsinoy na nagbigay sakin ng tikoy at halos maubos ko na ang ice cream na binibenta ni manong sorbetero at ngayong 6:26 PM na , WALA PA SIYA!!!!

Mukhang pinaglalaruan niya lang yata ako huh. Nag eenjoy ba siya sa ginagawa niya.

Aalis na ako. Sinayang ko lang ang araw na’to.

Di nga ako nagkamali. Di ko malilimutan ang araw na to. Ang araw na may taong nagpahintay sa akin ng halos 12 hours at di naman dumating. Napaka TANGA ko talaga noh? Di ko nga siya makikilala kasi di ko pa nakita ang mukha niya at ako naman na si Engot, eto nahulog sa patibong niya.

Di ko na uulitin ang pagpapakatanga ko. Tatapusin ko na to. Pati narin ang nararamdaman ko sa kanya. Kailangan ko nang pag-aralang kalimutan ang bwisit na nararamdaman ko sa kanya.

Ang tanga ko. Di ko pa siya lubos na kilala, nahulog agad ako. Ang easy-to-get ko naman.

That’s why my goal for February: forget that idiot guy and MOVE ON

1^st day of class for February, pumunta ako sa library, di para ipagpatuloy ang katangahan ko, kundi ibigay sa kanya ang last sticky note message ko para sa kanya, kasama na din ang binigay niya for Christmas.

Pagdating ko sa lib, nagulat ako.

Nag iba na ang pwesto ng mga gamit sa loob. Tinanong ko agad ang in-charge kung anong nangyari. Sabi niya, i-rerenovate daw ang library for the next school year. Nagtanong din ako if pati ba ang 3^rd floor kasama  sa irerenovate, sabi niya oo daw pero baka mamaya o bukas pa yun sisimulan.

Agad akong pumunta sa secret place naming at linagay sa ilalim ng desk ang gusto kong ibigay sa kanya.

Kung di man niya matanggap yun, di ko na kasalanan yun.

Nung nag pasya akong kalimutan ang lahat…………………….akala ko madali lang

Ang hirap pala

Di ko kayang itapon ang lahat ng sticky note na natanggap ko sa kanya.

Pati yung ireregalo ko sa kanya, di ko din maitapon. Kaya itinago ko na lang.

Dumadaan ang mga araw, parang antagal yata. Dati ang bilis lang ng 1 week, ngayon, 3 days pa lang pero parang super tagal na.

At dumating na naman ang araw na pinakaAYAW ko sa lahat, VALENTINES.

Habang nasa labas pa lang ako ng uni, may batang lumapit sakin.

“ate, ate, may taong nagpapabigay para sa’yo” sabay abot sakin ng color pink na Carnation.

At may nakalagay na maliit na note sa flower: kinilig ka ba? Mas maganda pa to kaysa yung nasa PV ng HSJ

Sino kaya yung nagbigay neto???

Baka walang magawa sa buhay lang siguro.

Pagpasok ko sa loob, may mga estudyanteng nagpatugtog ng gitara at lumapit sakin

“Oh, her eyes, her eyes

Make the stars look like they're not shinin'

Her hair, her hair

Falls perfectly without her trying

She's so beautiful

And I tell her everyday”

ANONG KLASENG TRIP TO HUH???

At kinaladkad ako nila papunta sa…………………..………..library???

I know, I know

When I compliment her she won't believe me

And it's so, it's so

Sad to think that she don't see what I see

But every time she asks me, "Do I look okay?"

I say,

[Chorus:]

When I see your face

There's not a thing that I would change

'Cause you're amazing

Just the way you are

And when you smile

The whole world stops and stares for a while

'Cause, girl, you're amazing

Just the way you are

Ano naman kaya ‘to???

Pagkatapos nilang kumanta ay timing din na nasa 3^rd floor na kami.

Atsaka ba’t may microphone dito?? Pwede lang ba mag-ingay dito??

“ahem..”

Pagkadinig ko nun ay agad akong lumingon sa nagsalita

USO DESHO!!!

YOU’RE KIDDING RIGHT???

Si Yabu Kota nandito????

Anong ginagawa niya dito???

Agad niyang kinuha ang mic at nagsimula ang music

Wait…………diba eto yung nasa latest na single nila???

SUGIRU SETSUNA

“Baby, I wanted to be your No.1

Demo dou ni mo kanzen Out
(But no matter what I’m completely out)

Manazashi no mukou ni
(Beyond my gaze)

Mou kimi wa inai
(You’re no longer there)

Mikansei no My dream
(My incomplete dream)

Tsunagaranai messejiwa
(The message that won’t connect)

Iniba niya ang lyrics???

At pinakita niya ang hawak niyang sticky note na iniiwan ko para kay K.
Siya si K???

Tada shousou kan  Baby Thinking of you
(Just makes me feel uneasy Baby Thinking of you)

Maru de Walking on the moon
(Completely Walking on the moon)

Oh, oh, oh…

Mada kodoku ni naru dake
(Still in this growing loneliness)

Oh, oh, oh…

Mune no ana wa umerarenai yo
(The hole in my heart won’t fill back up)

Miss you

Oh, I’m a fool for you, girl

“Sugiru setsuna”
(“Overflowing pain”)

No more lonely night

No more lonely heart

Kimi ni aitai
(I want to see you)

Come back to me

Lumapit siya sakin at biglang

Abot sakin ng boquet ng gumamela

Katachi no nai My love
(My shapeless love)

Kowareru nante shinjinai
(Doesn’t believe in breakage)

Tada Something wrong dou ni kashitai
(If something’s wrong, I’ll do whatever)

Dakedo I’m losing you
(But yet I’m losing you)

Oh, oh, oh…

Zenbu yume to shiru dake
(It’s all just something I knew in a dream)

Oh, oh, oh…

Nigeru basho wa doko ni mo nai yo
(There’s not a single place to run to)

Miss you

Oh, I’m a fool for you, girl

Harisake sou
(They’re close to bursting)

Kanjou  bakari
(Nothing but emotions)

Meisou  shiteru
(I’m straying)

Kimi ni aitai
(I want to see you)

Miss you

Oh, I’m a fool for you, girl

“Sugiru setsuna”
(“Overflowing Pain”)

No more lonely night

No more lonely heart

Kimi ni aitai
(I want to see you)

Come back to me

Di ko alam ang sasabihin. Parang iiyak na’ko.

“Valentines day last year.Nasa library ako, may natuklasan akong magandang lugar para mag muni-muni. After ng ilang minutes, may nanotice akong babae na parang nakatingin sakin. Di ko lang siyapinansin dahil ginagawa ko ang thesis ko na kailangan kong i-pass the next day. Nang biglang may tinawagan ako ni manager-san na may guesting daw kami at nalimutan nila akong tawagan. Sa pagmamadali, nakabunggo ko ang babaeng yun at naiwan ko ang notebook ko na puno ng mga scribbles at drawings.

Na realize ko lang na nawala ko yun after a week. Binalikan ko ang notebook ko at may nakita akong sticky note sa loob. Di ko inaasahan na may nakaAPPRECIATE ng drawing ko kahit medyo di kagandahan. At dahil gusto ko din na magkaroon ng friend, di dahil ako si Yabu Kota ng HSJ kundi ako si Yabu Kota na estudyante sa Uni.

Sa simula pa lang, it was fun. I always look back na pumunta sa Uni at makapagreply sa mga message niya for me. Ilang beses na din nangyari na naabutan ko siya sa mismong spot nayun at nagbabasa ng note at nagrereply sa message ko.

And unknowingly, nahulog na pala ako sa kanya.

Di ako nakakapunta sa Uni nung December dahil hectic ang sched ko for tv guestings at magrerelease pa kami ng 2 singles.

Para makabawi sa kanya, drinawing ko siya kung ano siya pag nandito sa lib. Di ko alam kung bakit yun yung ginawa ko as Christmas gift para sa kanya. Sinadya ko talagang agahan na pumunta sa lib kasi alam kong maaga siya pupunta dun. Nung nakita ko ang reaction niya nung nakita na niya ang gift ko, natuwa talaga ako. And at that moment, I realized that gusto ko nang tapusin ang ganitong sitwasyon naming dalawa. I want to meet her personally at makilala ako as AKO at kung ano ako ngayon.

Di man sinasadya pero mukhang gusto rin niya akong makita. Parang unfair na din kasi ako sa kanya. Nakikita ko siya at nakikilala pero siya hindi. That’s why I agreed na magkita kami. Pero di siya dumating…”

Wait. Siya yung di sumipot at ngayon…..ako daw???

“wait a minute. Ako ang di sumipot???Baka IKAW ang di sumipot. Alam mo bang halos 12 hours akong naghintay sa’yo? Inagahan ko pa ng gising para makapagluto ng lunch natin tapos ni anino mo di ko nakita? Nandun ako exactly 8:00 AM. “

“8 AM????”

“Diba sabi mo 8 oclock. Kaya 8 am ako pumunta”

“pumunta ako dun ng 8PM”

“ANO!!!

So ibig sabihin………………………………….”

“ dumating ako ng 6:30 para ihanda ang venue dahil magcoconfess na ko sa kanya. Naghintay ako hanggang 12 midnight pero di siya dumating.

Nagtataka ako kung bakit di siya dumating. Siya yung nagyaya pero wala naman siya.

The next day, pumunta ako sa uni para tanungin siya kung bakit di siya dumating. Nakita ko siya at may iniwan siya sa ilalim ng desk. Pagkaalis niya, kinuha ko yung iniwan niya. pagkabasa ko ng last stick note message niya, parang maiiyak ako. Nakakabakla man kung pakinggan pero totoo yun.

Ilang araw ang lumipas, pero parang tumatagal ang mga araw. Parang ayoko nang pumunta sa Uni. Pero all thanks sa bespren kong si Hika, na realize ko na dapat malaman mo kung anoba talaga ang nararamdaman ko at makilala mo kung sino ba talaga ako at kahit na ma-rereject ako, ang importante, ginawa ko ang lahat.”

“ sinong nagsabi sayong i-rereject kita???” sabi ko ng nakayuko

“so it’s a…….” sabay ngiti na sobrang lapad

“ oo na ah”

“parang napipilitan ka yata”

“ parang ayaw mo yata e. edi No na lang sagot ko” sabay walk out

“wait lang. di ka naman ma biro. Sige na.

Pero yung totoo, tayo na??”

“oo nga e” sabay hug niya sakin.

Kakaiba man ang paraan kung pa’no kami nagkakilala, pero who would’ve thought na magiging kami diba? We never met each other personally pero parang magkatabi lang kami everytime na magbibigayan kami ng note sa isa’t isa. It’s not the presence of each other but the feelings and emotions na nilalagay namin sa sticky note message na nagpalapit samin sa isa’t isa. We may be apart physically but our hearts are together as one.

Dati ayaw-na-ayaw ko talaga ng valentines day, eto yung araw na madaming tao sa mall, di ka makaorder sa mga resto sa sobrang dami ng customers, sobrang traffic at nagsusulputan ang mga cheesy na labers kahit saan pero ito yung araw na nakilala ko siya, ang araw na naging kami at sana ang araw napag-iisahin kami. Kahit ang weird ng pinagmulan pero kami din pala sa huli. Ikaw at ako, YOU AND I, hanggang sa huli.